Heb je dat ook wel eens? Je zit ergens mee, je vertelt het een vriend of familielid. En voor je het weet, krijg je allemaal adviezen. Weet je wat jij moet doen: meer rust nemen, jezelf meer aandacht geven, beter voor jezelf opkomen.. Of nog erger: ga op zoek naar de betere versie van jezelf, het een plekje geven…
EN? Wat vind je van die adviezen, heb je er wat aan? Grote kans dat je door het advies nog verder gaat piekeren. Want wát is dan die betere versie van jezelf of hóe moet je iets een plekje geven? Of raak je door dat advies juist nog verder van je doel? Je hebt namelijk niet de energie om lange wandelingen in het park of strand te gaan maken. Je hebt verdriet waar je geen troost voor kan vinden.
De reden dat mensen snel geneigd zijn om je van goede adviezen te voorzien, is dat ze je graag willen helpen. Soms vanuit goede intenties maar ook soms omdat ze het zelf ook niet weten. Het is fijn om iemand te helpen, je voelt je daardoor ook een redder. Maar zit jij wel te wachten om gered te worden? Of wil je ondersteund worden in je zoektocht naar een betere manier om met je probleem om te gaan?
Weet je wat het goede is van de opmerking Weet je wat jij moet doen? Dat is dat laatste woordje: DOEN! Doe iets in hele kleine stapjes. Leg de lat niet te hoog. Wees lief voor jezelf en gun jezelf de hulp van een ander. Zeg de ander dat je niet gered wilt worden maar een luisterend oor nodig hebt. Vraag of de ander een klein stukje met je buiten wilt lopen. Dat je de energie niet hebt om iets op te pakken, misschien kan iemand je iets geven in welke vorm dan ook. Probeer de ander te vertellen wat je echt nodig hebt op dat moment.
En weet je wat de beloning dan is: je gaat je er beter door voelen. En door je beter te voelen krijg je meer energie. Gun jezelf en de ander dat je er voor elkaar kunt zijn. Alleen jij weet wat je nodig hebt. Wat heb jij nodig?
Wist je dat je bij een beloning stofjes aanmaakt in je hersenen? Die stofjes zorgen ervoor dat je je blij, tevreden voelt of gemotiveerd raakt.